aşk acısının ne bir ilacı nebir kremi ne de bir merhemi vardır.sölenecek hic bir şey seni teskin etmeyecek ve acını dindirmeyecektir.fakat nasıl aşık olduğumuzu aşkın nasıl doğduğunu ve nasıl bittiğini ele alıp anlayabilirsek faydalı olabilir kanaatindeyim
öncelikle biz sevgiliyi değil onun kafamızda oluşturduğumuz hayalini severiz.sevgiliyi görürüz bir şeylerinden hoşlanırız ve sonra kafamızda bir hayal oıluştururuz. bu hayal her türlü eksiklikten uzak tamamen sizin cizdiğiniz bir resimdir.ve bu hayali siz cizdiğiniz icin tamamen size özel sizin ihtiyaclarınıza cevap veren ve bir kusuru olmayan mukemmel bir hayaldir.
bu hayali cizdikten sonra sevgilinin yanında bile olsan artık bu hayali görmeye baslıyosun ve onun zaaflarını kusurlarını goremiyosun,onun adi bir bakısında boş bir gülüsünde anlamsız bir bakısında büyük manalar buluyosun.bu hayalin hiç bir kusuru yoktur ama sevgilinin bir cok kusuru vardır.ve zamanla sevgiliyle çokca vakit gecirmeye basladıkca, kafandaki bu hayalle mevcut gercek birbirine temas edecek ve zamanla aradaki farkları goreceksin ve sonra bir hayal kırıklıgı olusacak. anlıyacaksınki kafandaki kendi cizdiğin hayalle sevgilin arasında cok fark varmıs.ve sonra aşk bitecek.
aşk sevgiliden uzakta büyür daima .şöyleki sevgiliden uzakta oldukça kafanda cizdiğin hayal gerçekle temas etmediği için bir başka ifade ile yarattığın hayalle sevgilinin kendisi yan yana gelmediği için sevgilinin zaaflarını farkedemeyecek ve hala o hayali seveceksin. onu uzaktan gordugunde veya bir fotorafına baktıgında tamamen kendi kafanda cizdiğin hayali görüyosun ve onu seviyosun.ve ondan baskasıyla aslamutlu olamıyacagını zannediyosun. ve ondan uzak kaldıkça yani onla gorusup konusmadıkca aşkın tutku seviyesine cıkacak ve büyüdükçe büyüyecek sende bir saplantı halini alacaktır.
son olarak kimse kafandaki hayal kadar kusursuz ve mükemmel deildir.ve kimse ugruna bu kadar fedakarlık yapılıcak kadar da kusursuz deildir,
sevgiliye sahip olduktan sonra anlıyacaksınki o hayal ettiğin gibi biri deil sadece o deil kimse senin hayalindeki gibi biri deil ve olamaz.
cunki hayal devamlı surette hakikatten(gerçeklerden) üstündür ve mukemmeldir ama gercek yani sevgili kusursuz deildir.sevgilinin hayal etdiğin gibi biri olmadıgını
goruncede bir hayal kırıklıgıyla beraber aşk biter.
şayanı dikkattirki hep yeni tanıstığımız insanlara aşık oluruz cünki onu yeni tanıyoruz zamanla tanısaydık onun zaaflarını kusurlarını gorecektik
ve kafamızda bi hayal olusmayacaktı.
bir annenin cocuguna duyduğu ,bir kocanın eşine duyduğu bir abinin kardeşe duydupu sevgidir.ve sevgi sonsuza kadar sürer.çünki sevgide hayal yoktur
onun bütün kusurlarını görürsünün ve bilirsiniz onu butun kusurlarıyla seversiniz.sevgide bir hayal kırıklıgı olmaz.
ben seni tanımıyorum ama iddia ediyorumki onu cok fazla tanımıyosun kısa aralıklarla goruyosun.vyae az biraz tanıyosun ve hayalinde geri kalanlarını
sen tamamlıyosun hiç tanımasan bile kafanda bir bütün olarak ciziyosun onu ama mkemmel bir hayal olarak ciziyosun
her aşk biter ve sonunda bir hayal kırıklığı ile biter .hayal ve hakikat arasındaki uçurumdan dolayı biter.aşk sevgiye dönuşmezse eger sonu hüsrandır...aaşkta mutluluk yoktur .şk bir hayaldir gerçek deil.bir yalanda deyebilir bir aldatmacada.
unutmaki kendi cizdiği resme hayran olan aşık olan bir ressam gibiyiz.
vesselam..........
niçin aşık oluyoruz sorusuna aşagıdaki linkte yazdığım yazıda biraz değindim onada bakabilirsin faydalı olucagı kanaatindeyim.
https://www.bodyforumtr.com/vbforum/k-t6190p3.html