Hayatım Günden Güne kötüleşiyor Lütfen 5dk'nızı ayırıp okuyun.

  • Konuyu başlatan Konuyu başlatan tetik34
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
Merhaba arkadaşlar belki daha önce bu tip konu açmış olabilirim Şimdi ise derdimi Baştan anlatıcam
Biraz uzun olucak
Öncelikle 15 yaşındayım 2000 doğumluyum , 8.sınıf öğrencisiyim size biraz bu yazı gereksiz gelebilir ancak yerim de olsanız ne demek istediğimi anlarsınız
Çok yanlız biriyim Hiç arkadaşım sevdiğim yok ailem dışında 8.sınıfa kadar okulda zaman zaman beni sevenler arkadaşlarım oldu ancak bu sadece geçiciydi okula sırf öylesine geliyorum. arkadaşım olmaması beni rahatsız etmiyor ama böyle olunca sana laf ederlerse çok sinirleniyorsun okula yıllardır öylesine zorunlu diye gidiyorum Çok başarılı bir öğrenci değilim tembel ve gereksiz de değilim hayatta hiçbir amacım yok Kimsenin iyi niyetine artık inanmıyorum hayatta ne kaybedersem Hoşgörüden ve iyi niyetten kaybediyorum Herkez Egosu için millete laf eder kendini bir halt zanneder . Herkez kim altta kalıyorsa canı çıksın diyor. Yaklaşım 1 buçuk yıl önce evde can sıkıntısından Vücut geliştirme yapıyordum öncedende güçlü biri olduğumdan Kaslarım çok gelişti yaklaşık 6 7 ayda çok iyi bir fit vücuda sahip oldum ancak millet 2 kası bile kıskanıyor Ne kadar güçlüysen okadar ezmeye çalışıp ezdikçede zevk alıyor Arkadaşım yok Sevmediğim kişiler gibi arkadaşım olcaksa olmasınıda istemiyorum şuan hayatta hiç bir hedefim yok amacım yok gerçekleşmeyek bir isteğim var Savunmalı ve yanlız olmaz kendimden kat kat güçsüz biri bana bulaşıyor öylece donup kalıyorum azını burnunu kırmak istiyorum ama hırs özgüven gelmiyor takmıyorum takmıyorum günden güne böyleleri daha çok artıyor 1 tane iyi günde kötü dertleşeceğim biri bile yok kim tanısa beni çok sever ancak nedense o sevdiğim kişi bi gün kaybolur. Hayattan günden güne sıkılıyorum eve gidiyorum sırf zaman geçsin diye pc de takılıyorum İnsanlar ve hayattaki herşey artık bana gereksiz geliyor bu yazıyı niye buraya yazıyorum şu dakikarlardan sonra onu bile anlamıyorum keşke hayatta hiç olmasaydım dediğim zamanlar bile oldu sizce ben ne yapmalıyım .
 
dostum su yolunu bulur emin ol bi amacın olcak yaratılışımızda var bu arkadaş konusuna gelince liseye geç iyi bi okula git arkadaş çevren se ona göre düzenlenir sıkma canını
 
Kardeş var ya sen lisede akıcaksın emin ol spora devam et diyelim orta seviyede bi anadolu lisesini kazandın lisedeki insanlar daha olgun oluyor en yakın arkadaşlar liseden çıkar. Hem spor yapmanda direk avantaj lisede merak etme kimse kıskanmaz senin gibi olmaya çalışır
 
Dostum bu zamanlar geçecek emin ol :) Ve sen gülüp bakacaksın kafanı hafiften çevirip. Liseye geçince herşey tamamen değişecek emin ol. Lisede birçok insan kilolu kısa veya uzun cılız olacaklar ve sen hepsinden bir adım önde olacaksın. Birçok arkadaşın da olacak ister istemez olacak o yüzden sabret derim dostum çünkü hepsi geçici şeyler. Sen sporuna devam et derslerini aksatma inşallah çok güzel durumlara da geleceksindir. Sevgilerle.
 
Umudunu kırmak gibi olmasın ama benimlede küçüklüğümden bu yana dalga geçiyolardı lise 3 teyim hala dalga geçiyolar. Yapacak bişey yok artık bizim gibilerden lazımdır belki dünyaya.
 
Dostum, hiç yalnız hissetme hayattan sıkılma. ben de aynı senin gibi okula öylesine gidiyodum. 8 saat boyunca hiç konuşmadığım günler vardı. en arkada tek başıma oturuyodum. benim dostum müzikti. bu arada öyle pop filan değil. çok hissiyatlı, fazla bilinmeyen tarzlar var (shoegaze, post metal, ambient...) sana yemin ederim sınavda bile müzik dinlerdim. kulaklığımı elbisemin altından gizlerdim. herkes bana tuhaf tuhaf bakıyodu. artık ne yapıcaklarını şaşırmışlardı, biraz korkuyolardı... hep o ortamdan nefret ettim. kafamı masaya koyuyodum .gözlerimi kapatıyodum gün boyunca. deli olucağımı düşünüyodum gerçekten çok kötüydü. ben en son lise 2 yi de okuyup bıraktım geçen sene. şu an açık liseden okuyorum. o ortamdan kutulduğum için çok şükür. herkes lise demiş ama bence lise en berbatıydı. kimse benim kafamdan değildi. hala yalnızım. ama sürekli kendimi oyalıyorum. tek başıma çok geziyorum. müzikle ilgileniyorum. gitar öğreniyorum. sen de ilgi alanlarını iyi bul ve sadece ona odaklan. öyle dönemler oluyo ve geçiyo. sakın boşverme. Wir müssen leben bis wir sterben. 'ölene kadar yaşamak zorundayız'. ben de bir dönem intihar etmeyi bile düşündüm. ama annemi düşündüm. herşey geçicek dostum. seni gerçekten çoook iyi anlıyorum. ama sen farklı bir insansın. bunu bil. bu arada şu kitabı oku lütfen , bana çok yardımı doundu umarım sana da dokunur;' Irvin D. Yaldom-nietsche ağladığında'. bana yazabilirsin her zaman tamam mı dostum.
 
Aynı problemler bende de vardı şuanda muay thai yapıyorum psikolojik desteği okuldaki rehberlik hocamdan aldım senden büyük biriyle konuşursan sana doğru yolu gösterecektir rahat ol relax takıl
 
Rehberlik Hocası benimde fikrimde var ancak oda tek tek bana sorun yaşatanları çağırır konuşuyor sonra adım ispiyoncu diye lense edilir yapmadıklarını bırakmazlar .
 
Rehberlik Hocası benimde fikrimde var ancak oda tek tek bana sorun yaşatanları çağırır konuşuyor sonra adım ispiyoncu diye lense edilir yapmadıklarını bırakmazlar .
hiç öyle düşünme güzel kardeşim hocana güven gerisi gelir bu zamanda seni ailenden de daha iyi anlayacak kişi rehberlik hocandır.
 
Kardeşim liseye kadar çok arkadaşım oldu ama çoğu iyi bir dost değildi beni sattılar her seferinde psikolojim bozulmuştu asosyal olmuştum evden çıkmıyordum ve 1 tencere pişirdiğim makarnamı yerdim her okuldan geldiğimde. İyice kilo almıştım bu beni dahada asosyal yapmıştı okul dershane ev di hayatım. Liseye geçtim ilk haftalarda tek başıma oturdum. Sınıftaki erkeklerle yavaştan tanıştım ve onlara ayak uydurdum. Şuan 10. sınıftayım ve arkadaş ortamım o kadar güzel ki kesinlikle atılgan olmalısın lisede köşeye çekilmemelisin eğer öyle çekilirsen çok sıkılırsın. Dostum o yüzden sıkıntı etme bu seneyi atlat lise tercihini iyi yap.
 
son 2 hafta kaldı devasmızlığım bu haftada gitmeyince 28,5 oluyor bu hafta dilekçe vericem karne gününe kadar gitmicem okuldakileri görmeyince huzurlu oluyorum , inşallah düzelir daha kötüsü olursa ister istemez kimseye güvenim kalmaz zaten asosyelim öyle çok arkadaş ortamım yok bütün tanıdıklarım hep yıllardır olanlar hep olduğu gibi olanlar genelde onlarda takılırım diğer türlü okula kalırsak heryer ..... larla dolu pardon ama , benim günden güne gururum gidiyor , bu çok büyük dert
 
son 2 hafta kaldı devasmızlığım bu haftada gitmeyince 28,5 oluyor bu hafta dilekçe vericem karne gününe kadar gitmicem okuldakileri görmeyince huzurlu oluyorum , inşallah düzelir daha kötüsü olursa ister istemez kimseye güvenim kalmaz zaten asosyelim öyle çok arkadaş ortamım yok bütün tanıdıklarım hep yıllardır olanlar hep olduğu gibi olanlar genelde onlarda takılırım diğer türlü okula kalırsak heryer ..... larla dolu pardon ama , benim günden güne gururum gidiyor , bu çok büyük dert
aynen kardeşim, ergenler gerçekten fena, sen,karışmasan bile onlar seni rahat bırakmıyorlar. benim en çok güvendiğim insanlar bana büyük yanlışlar yaptılar, ben de yalnızım her zaman... çok yaşadığın şey vardır, kendine iyi bak. Çok şükür biz onlar gibi değiliz, yalnız olmak daha iyi
 
Kardeşim olayları bu kadar takıp yol verebiliyorsan buda güzel namaza başla dinini öğrenmeye çalış yandan gereken bu bundan başkada bişey ihtiyacın olmadığını devam ettiğin okuyup araştırdığın sürece RABBİMİN izniyle anlarsın ALLAH cümlemize iman versin.
 
Yapabileceğin en iyi şey sana bulaşan adam pes edene kadar dövmek, gerekirse dayak bile ye. Şunu yaptıktan sonra sinifindakilere nazik arkadaşca yaklaş, emin ol arkadaş çevren artacak.
 
Benim egom megom yok . ne biliyim dövüş sanatına başlasam istisnasız düşünmeden dalarım . bende , birini çağırırmı hırs yapıp mahkemelik bir durum olsa yalan söylermi gibi korkular var korku yok değil . Hadı şimdi dicekler öğrencilik çağı , İleride trafik te olsun , eve hırsız girer yüz yüze gelirim donup kalırım . Ezdirmeye gelince haksız değilsin sınıfta lavuğun biri bana taktı o zaten yenilgi psikolojisini kaldıramaz s*çana kadar direnir de , benim ona ses çıkarmamamdan otlananlar bana bulaşıyordu ses çıkarmadıkça millet eziklikten beslenip devam ediyordu . O taraf doğru.
 
Benim egom megom yok . ne biliyim dövüş sanatına başlasam istisnasız düşünmeden dalarım . bende , birini çağırırmı hırs yapıp mahkemelik bir durum olsa yalan söylermi gibi korkular var korku yok değil . Hadı şimdi dicekler öğrencilik çağı , İleride trafik te olsun , eve hırsız girer yüz yüze gelirim donup kalırım . Ezdirmeye gelince haksız değilsin sınıfta lavuğun biri bana taktı o zaten yenilgi psikolojisini kaldıramaz s*çana kadar direnir de , benim ona ses çıkarmamamdan otlananlar bana bulaşıyordu ses çıkarmadıkça millet eziklikten beslenip devam ediyordu . O taraf doğru.
İnsanın doğasında var bu, güçsüz olanı ezmek. Aynı şeyi lisede bende yaşadım, bana kafayı takan, her fırsatta ezmeye çalışan çocukla bir defa kavga ettim, benim kaşım açıldı çocuğun sağ gözü tamamen morardı, o günden sonra lise bitene kadar okulda bir kişi dahi bulaşmadı aksine arkadaş çevrem genişledi. Şu anda üniversite bitmek üzere :D. Bu böyledir güçsüzü kimse sevmez, sevdiğini söyleyende acıyarak bakar.
Kavga et diyorum ama bununda bazı sonuçları var(disiplin vs.) bunlarıda göz önünde bulundur.
 
Back
Yukarı